Vandaag van alles en nog wat. In ieder geval rustig wakker worden met koffie en afgebakken broodjes.
Afgelopen jaar..... het regelen van de bruiloft op 1 juni 2021. Covid, kan het doorgaan ja of nee? Zo ja met hoeveel mensen? Gelukkig, het kon doorgaan op een aangepaste manier met minder mensen maar daardoor wel heel speciaal.
Het was wel degelijk de dag van ons leven.
8 maanden geleden had ik weleens gehoord van acute Myeloide Leukemie. Nu weet ik er teveel vanaf.
6 maanden geleden wist ik niets over het afhandelen van het overlijden van je partner, mijn vrouw in dit geval. Nu weet ik er teveel vanaf.
Regelen uitvaart, opzeggen cq omzetten allerlei zaken. De nog redelijk simpele dingen.
Daarna komt het juridische stuk, het aanvaarden van een erfenis. Beneficiair in ons geval. Stapels papier opgestuurd naar de rechtbank. Bewijzen noemen ze dat. Prima.
Wachten op bericht van instanties en voornamelijk de rechtbank. Overheidsinstanties die ver na een overlijden nog steeds iemand persoonlijk aanschrijven. Leonie van Helvoort, mijn vrouw in dit geval. Vernederd is dat en schandalig.
Ik leer Leonie nog elke dag beter kennen ondanks dat ze er niet meer is. Van de ene kant mooi, van de andere kant minder. Ik probeer dingen te snappen en te begrijpen. Tot nu toe lukt me dat goed.
Ik heb een moeder van 81 jaar, ik heb mijn jongens en ik had 3 stiefdochters, ik heb mijn werk, ik woon in een huis waar de kabouters niks doen, ik moest en wilde dat zelf ook, doorgaan en alles netjes oplossen. Dit gaat ook zeker gebeuren.
Zeker na het laatste bericht dat ik heb gehad. De laatste maanden waren slopend.
Jammer dat sommige dingen anders liepen de laatste maanden, uiteindelijk was het bevrijdend.
De laatste 7 maanden waren zwaar, topsport op een andere manier. Uithoudingsvermogen en relativeren. Erdoorheen zitten, vallen opstaan en weer doorgaan.
Financieel alles goed voor elkaar gelukkig. Dat loopt.
Hoeveel kan een mens hebben?
Dit kun je niet alleen doen.
Dankzij familie, vrienden en kennissen, mensen die ik helemaal niet kende, en vooral mijn collega's en ook oud collega's. Sommigen zijn zowel op onze bruiloft als de uitvaartdienst geweest. Niet te bevatten, nog steeds niet.
Mijn collega's, leidinggevenden en iedereen binnen mijn werkomgeving hebben me overeind gehouden.
Collega's, je mag ze ook vrienden noemen ondertussen.
Zonder hun zou het zoveel zwaarder zijn geworden.
Niet alleen Leonie is voor altijd in mijn ❤, ook de mensen die ik heb leren kennen als mensen mensen, voor altijd in mijn ❤.
Vandaag het snoeihout opgeruimd. Het was meer dan ik dacht, dan maar 2x rijden want weg is weg.



Reacties
Een reactie posten
Schrijf hier je reactie.....