Nieuwe dag na een best wel emotioneel weekend .
6 weken geleden werd Leonie uit ons leven gerukt. Nog steeds niet te bevatten.
Laatst zat er een vlinder op de rand van mijn bed.
Vanavond bracht ik Sven naar huis. Niks aan de hand.
Ik rij terug naar huis en elke keer gaan de deuren van de auto van binnenuit op slot. Dit kan alleen door een knop in te drukken op de middenconsole.
Dit gebeurde echt een aantal keren. Toen ik zei Nu moet je echt ophouden..... toen hield het ook op.
Weird.
Ik mis je elke dag. Ik mis je. Wij missen je. Hoe kan dit nou?
Ik snap het nog steeds niet. Ik voel dat je er bent, ik ruik het.
Zo weer naar mijn werk.
Reacties
Een reactie posten
Schrijf hier je reactie.....