Vandaag het nagesprek gehad over de periode dat mijn meiske in het zkh heeft gelegen.
De chemo die ze kreeg sloeg niet goed aan. Daarop volgend was haar profiel (beenmerg) slecht.
De chemo kwam ze wel goed door. De dagelijkse controles waren ook goed.
De zak met bloedplaatjes voor een andere patiënt had nooit mogen gebeuren. Leonie heeft daar niks positiefs maar ook niks negatiefs aan over gehouden. Misschien stress dat dit fout is gegaan.
3 dagen voor haar overlijden had ze nog 8 miljard bloedplaatjes. Dit ging elke dag steeds slechter. In het weekend had ze er nog maar 2 miljard. Dit is ernstig laag maar hoeft niet perse noodlottig te zijn.
De kans op bloedingen is dan wel heel hoog omdat het lichaam geen kans meer heeft om kleine bloedingen zelf te herstellen, door middel van stollingen.
(Normaal bevat 1 liter bloed 150 tot 350 miljard bloedplaatjes)
De hematoloog en verpleegkundigen moesten hard werken om de situatie onder controle te houden. Zij zijn ook enorm geschrokken dat het ineens zo slecht met haar ging. Ze hadden dit ook niet verwacht, zo hard achteruit ineens.
Het grote probleem was dat er geen geschikte donor gevonden kon worden. Haar eigen dochters waren half identiek.
Op zondag 5 september, halverwege de dag werd duidelijk dat ze heel hard achteruit ging.
Een heleboel op die dag heeft ze waarschijnlijk niet eens meer mee gekregen.
Gelukkig wel dat ik haar op haar hand kuste en zei: tot straks schatje, ik kom vanavond nog terug. Ze zei tot straks schatje..... dat waren haar laatste woorden.
De lage bloedplaatjes, die men niet omhoog kreeg heeft de zware hersenbloeding veroorzaakt. Heel de afdeling is hier flink van geschrokken omdat men dit niet had verwacht. Ik sprak vandaag nog een verpleegkundige in MMC Eindhoven. Ze herkende ons meteen want zij kende Leonie. Deze verpleegkundige heeft ook gezorgd voor Leonie en was er ook kapot van.
Achteraf ben ik wel blij dat ik naar huis ben gegaan. Zo kan ik haar laatste woorden koesteren en niet wat er is gebeurt toen ik even weg was.
Leonie heeft door het niet voorhanden zijn van de juiste donor, deze strijd niet kunnen winnen.
Het was vandaag zo'n dag...... moe en emotioneel maar ook goed bezig geweest.
De auto van Leonie op mijn naam gezet. Morgen de verzekering regelen.

Reacties
Een reactie posten
Schrijf hier je reactie.....