Het zwarte gat
Mijn pen is bijna leeg geschreven, na dit bericht gaan we rouwen, verwerken, een plekje zoeken.
We hebben gelukkig veel foto's, filmpjes en hele mooie herinneringen. Gister avond hebben we nog herinneringen opgehaald. We zullen dat blijven doen. De afspraken staan al.
De meiden en jongens verwerken ieder op hun eigen manier. Verdiet met veel tranen maar ook met weinig tranen. Niet kunnen huilen waar anderen bij zijn.
Ik heb daar gelukkig geen last van gehad.
Vandaag begint leeg...... raar. De hondjes uitgelaten. Ik liep dezelfde ronde als altijd en toch wist ik niet waarheen......
Bloemstukken zoveel en zo mooi.
Wat gaan we doen vandaag? Niks want het is leeg. Buiten is het leeg, binnen precies hetzelfde. Mijn hoofd voelt ook leeg.
Vandaag een week geleden, savonds om 20.30 uur werd het ineens leeg.
Wij beseffen nu pas hoe geliefd ze is, hoe trots en gelukkig ze is op ons. Dat ze dit zo vaak deelde met anderen. Tientallen berichten via diverse media vertelden ons dat. Dat waren geen korte berichten maar bijna verhalen ❤.
Tranen blijven maar komen.......
Waarom mijn meisje in de bloei van haar leven? Er lopen zoveel slechterikken rond..... Waarom?
Het zwarte gat, leegte rondom, leegte van binnen.
Ik hoop dat we dit met zijn allen goed door komen. Het zal best lastig worden, de boel bij elkaar zien te houden.
We gaan ervoor, die afspraak staat ook.
Afsluitend: dank voor alle steun, hulp, gedachten, berichten, bloemen, kaartjes.
De liefde die we kregen afgelopen 35 dagen was intens. De liefde die we nog zullen ontvangen zullen we omarmen en nooit meer loslaten.
Reacties
Een reactie posten
Schrijf hier je reactie.....